To English speaking visitors:
Welcome to my blog devoted to platypuses on world coins (and tokens). As you can see, most information that I have put here is in Polish. But if you don't understand Poish too well, you can find something for you too! First, to the right, you can find a link to the platypus coin list in English. If you want to read more, you may use an automated translation feature provided by Google. The translator makes funny mistakes when translating between two such different languages, but the result is quite understandable!

sobota, 31 marca 2012

Strona ma własną monetę!

Strona "Dziobaki na monetach" doczekała się własnej monety. No, nie do końca monety, tak naprawdę to żetonu, a konkretnie pathtaga. Oto i on:


Numer tagu to 21437. Jest wykończony miedzianym platerowaniem oraz emalią, jego rewers to "Yours to keep!", zaś awers poza wizerunkiem dziobaka zawiera napisy "The platypus on the world coins" oraz "*dziobaki.blogspot.com*". Pod tylną łapką dziobaka umieszczona jest gotycka litera M - mój inicjał, bo, jak łatwo się domyśleć, tag ten zamówiłem ja, czyli Murazor, w lutym 2012 roku.


Nakład wynosi 50 egzemplarzy i nie będzie wznawiany w tym samym wykończeniu. Masa tego tagu wynosi około 5.76g.

Jako że na skutek wymian nakład wyczerpał się bardzo szybko, już w maju 2012 zamówiłem reedycję. Obrazy na awersie i  rewersie pozostały niezmienione, zmienił się tylko kolor galwanizowania: druga edycja jest srebrzysta.

Dane żetonu: numer seryjny 22506, nakład 100 sztuk, masa około 5.63g (zmienna, ale wyraźnie niższa niż pierwszej edycji).


Trzecia - i zarazem ostatnia edycja tego tagu została przeze mnie zamówiona rok później - w czerwcu 2013. Ponownie jedyną zmianą jest inne galwanizowanie: tym razem na kolor złoty. Nakład trzeciej wersji wyniósł 110 sztuk i nie będzie wznawiany, wszystkich żetonów wybitych z tej matrycy jest zatem 260. Numer seryjny tego tagu to 27362, a masa wynosi około 5.58g.




Ostatnie uaktualnienie: 10 lipca 2012.

niedziela, 25 marca 2012

Pierwszy pathtag z dziobakiem

Pierwsze pathtagi powstały jesienią 2006 roku. Są one numerowane, przy czym pierwszy pathtag oficjalnie widoczny w galerii na portalu pathtags.com ma numer 5016.

Na pierwszy dziobaczy żeton trzeba było czekać półtora roku, i ponad tysiąc numerów seryjnych. W marcu 2008 użytkownik o pseudonimie Random Find (w istocie nie była to pojedyncza osoba, lecz grupa geocacherów) zamówił taki oto tag:


Żeton ma numer 6163, srebrzyste platerowanie, emaliowany awers i standardowy rewers. (Na rewersie wszystkich pathtagów wygrawerowany jest poufny kod śledzenia, który na zdjęciach zamieszczanych na tym blogu będzie maskowany.) Wykonano 150 egzemplarzy. Masa żetonu wynosi około 6.05g.


Ostatnie uaktualnienie: 08 czerwca 2012.

sobota, 17 marca 2012

A to błąd!

Podczas wybijania monet zdarzają się błędy. Wadliwe egzemplarze są często wychwytywane jeszcze w mennicy i niszczone. Czasami jednak trafiają do obiegu i wtedy potrafią osiągać wysokie ceny. Zdarza się także, że błąd ma charakter tak spektakularny, że jego rezultat jest zatrzymywany w mennicy i pokazywany jako ciekawostka.

Tak właśnie stało się z dwudziestocentową monetą pokazaną na wystawie przez Royal Australian Mint w 2010 roku. W czasie pracy maszyny menniczej mechanizm wymieniający krążki w prasie zaciął się i trafił pod stempel. Awaria spowodowała, że konieczne było rozebranie całej prasy, zaś efekt możemy podziwiać na zdjęciu poniżej:

Zdjęcie prezentowane za zgodą
Austalian Coin Collecitng Blog


Uaktualniony wpis:
Obiegowe 20 centów z Australii.



piątek, 16 marca 2012

Problemy z obrazkami

Wpis techniczny:

Mam problem z wyświetlaniem się obrazków na tym blogu, nawet tych, które poprzednio dobrze działały. Czyżby jakieś przeróbki na blogspocie? Wstrzymam się kilka dni z kolejnym wpisem do czasu unormowania sytuacji: albo obrazki wrócą, albo wgram nowe na ich miejsce.


Wkrótce: spektakularny błąd na dwudziestocentówce.

wtorek, 6 marca 2012

Geocoiny i pathtagi

Zaledwie dzień po udostępnieniu odkodowanego sygnału GPS, czyli 3-go maja 2000r., powstała zabawa terenowa zwana geocachingiem. Polega ona na ukrywaniu przez uczestników gry "skarbów", publikowaniu ich namiarów, a następnie ich poszukiwaniu przez innych uczestników zabawy. Skarbem jest zazwyczaj wodoszczelny pojemnik zawierający dziennik znalezień oraz różne przedmioty, zwykle tzw. fanty - rzeczy przeznaczone na wymianę z innymi poszukiwaczami. Gdzie znajdował się pierwszy z tych skarbów, można zobaczyć klikając na lokalizację tego wpisu.

Geocaching zdobywa coraz liczniejsze grono entuzjastów, zwłaszcza że ceny odbiorników GPS systematycznie spadają. Na świecie odbywają się imprezy i zloty miłośników tej gry. Na przykład w najbliższą Wielkanoc w Australii będzie miał miejsce wielki zlot geocacherów, OZ MEGA 2012. Jedną z dwóch maskotek tego zlotu jest dziobak - poszukiwacz:


Spośród obiektów związanych z geocachingiem, możemy wyróżnić dwa typy, które leżą także w granicach zainteresowań egzonumii. Są to geocoiny i pathtagi.

Geocoiny (po polsku funkcjonuje też nazwa "toczygrosze") to przedmioty, które pierwotnie miały formę metalowych żetonów wielkości sporej monety, jednak później zarówno ich wielkość jak i kształt bywały bardzo różne. Są to przedmioty opatrzone własnymi identyfikatorami. Uczestnicy gry, znajdując taki przedmiot w skrzynce, mogą go zabrać, by go następnie umieścić w innej skrzynce; w ten sposób geocoiny podróżują po świecie, a ich trasy są odnotowywane w odpowiednich serwisach internetowych.

Pathtagi to żetony zestandaryzowane: są wykonane z żelaza, mają średnicę 23mm, grubość 2mm, w pobliżu krawędzi mają umieszczony niewielki otwór, zaś ich masa wynosi z reguły niecałe 6g i waha się w zależności od konkretnego wzoru. Wpływ tu maja zarówno emalie, jak i wybity w metalu kształt. Można znaleźć pathtagi ważące odrobinę więcej niż 5.5g, a są i takie, które ważą 6.15g. Nawet w ramach pojedynczego wzoru niedokładności w nakładaniu emalii mogą prowadzić do różnic rzędu setnych części grama.

Awersy pathtagów projektowane są przez samych zainteresowanych, zaś rewersy wybierane spośród dostępnych w katalogu wzorów. Dostępne są cztery rodzaje galwanicznego pokrycia: niklowe, miedziane, srebrzyste i złociste. Awersy są zazwyczaj pokryte kolorowymi emaliami (choć zdarzają się żetony pozbawione emalii).

W odróżnieniu od geocoinów, pathtagi są obiektami kolekcjonerskimi: znalazca może sobie taki żeton zatrzymać (lub też umieścić w innej skrzynce, jeśli chce). Bardzo często właściciele pathtagów dorzucają je do skrzynek, które odnajdują. Poniżej pokazany jest przykładowy pathtag:


Zarówno na geocoinach jak i na pathtagach można napotkać wizerunki dziobaków. Dziobaczych pathtagów jest nawet na tyle dużo, że prędzej czy później dostaną one swoją własną tabelkę podsumowującą na tym blogu! Już wkrótce pierwsze wpisy na temat tych obiektów. Notki dotyczące geocoinów i pathtagów będą miały tagi "Egzonumia" oraz "Geocaching" - nowy tag, wprowadzony wraz z tym wpisem.


Ostatnie uaktualnienie: 08 czerwca 2012.

piątek, 2 marca 2012

Ripples - numery 47 i 48



Towarzystwo Opieki Nad Dziobakami przed kilkoma dniami udostępniło online dwa numery swojego kwartalnika Ripples: 47., datowany na październik 2011, oraz 48., z lutego br. Wszystkich miłośników dziobaków zachęcam do lektury, a poniżej podaję główne tematy poruszone w artykułach:
  • Zagrożenia dla reintrodukowanych w rejonie Cardinia Creek dziobaków ze strony śmieci;
  • Wpływ suchych i wilgotnych lat na populację dziobaków (w niektórych rejonach brak takiego wpływu, w niektórych zaś populacja rośnie w latach wilgotnych i kurczy się w suchych);
  • Stan populacji dziobaków w rejonie Gunbower Creek;
  • Ochrona dziobaków w trakcie osuszania jeziora Benalla  (patrz lokalizacja tego wpisu).
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...